De examens zijn weer achter de rug en iedereen wil die periode liefst zo snel mogelijk vergeten. We know. Daarom geven we een feestje. Want na ons feestje zullen jullie zich waarschijnlijk maar de helft meer herinneren van wat jullie de afgelopen weken allemaal in jullie hoofd gestampt hebben. You're welcome!
Maar misschien moeten we er toch nog heel even aan terugdenken. Gewoon heel eventjes. Om het dan gewoon keihard te vergeten. Terugdenken aan die goede tijd, toen er niet uitgegaan moést worden en je een excuus had om gewoon rustig in de zetel naar thuis te kijken. Toen je je haar niet moest wassen en het gewoon als een vettige drets recht bleef staan op je hoofd. Toen de mama je in de watten legde in plaats van ... (vrij in te vullen). En toen je nieuwjaarsgeld nog gewoon in je portemonnee zat te blinken.
Voor de studenten die in het Museum kwamen studeren (kloosterstudenten werden ze ook wel eens liefkozend genoemd), zag het er net iets anders uit. Of toch een beetje. Er was geen mama om hen te soigneren en ze wasten hun haar wél (ik ben er geweest, ik heb het gezien!).
Maar ze werden wel in de watten gelegd! Misschien niet door de mama, wel door de mensen van het Museum. Zitballen, darts, strips, kleurboeken, een dutjesruimte, vers fruit, verwenmomentjes en zelfs een hulplijn. En de thermostaat werd zodanig geregeld dat het net te koud was om in slaap te vallen boven de cursus. Speciaal voor hen! En niet te vergeten: schattige kindjes die driekoningen kwamen zingen en taart meebrachten. Lekkere taart! Biensoigné was er toevallig ook die dag (we weten onze dagen goed te kiezen).
Helaas moet ik wel meedelen dat jullie volgende examenperiode een andere stek moeten zoeken. Niet omdat de mensen van het museum jullie niet leuk vonden. Nee, jullie waren voorbeeldig! Wel omdat er in een museum af en toe eens een tentoonstelling loopt. Waar moeten jullie dan naartoe? Dat horen jullie van ons nog wel. Maar daar moeten jullie nu nog even niet aan denken!
